Crkva Svetog Aleksandra Nevskog u Beogradu nalazi se u Dušanovoj ulici. Planove za izgradnju izradila je arhitekta Jelisaveta Načić, prva žena-arhitekta u Srbiji, manje promene uradio je arhitekta Vasilije Androsov. Zgrada crkve je svečano osvećena 23.novembra 1930. godine.
U Beogradu 1876. godine boravio je dobrovoljački ruski korpus koji je sa sobom nosio i pokretnu vojničku rusku crkvu koja se sastojala od gvozdene konstrukcije, platna, drvenog ikonostasa sa ikonama… Pokretna crkva je pratila dobrovoljce na svim bojnim poljima u Srbiji.
Nakon rata vojnička crkva je stajala u porti Saborne crkve u Beogradu, a posle u zgradi Velike škole.
Na Dorćolu je sagrađena manja crkva 1877.godine posvećena Svetom Aleksandru Nevskom na prostoru Dušanove, Dubrovačke i Skenderbegove ulice. Beogradska opština je 1891. godine srušila crkvu i izgradila školu.
Novi hram je trebao biti izgrađen na uglu Dobračine i Ulice cara Dušana 1894. godine, ali zbog podzemnih voda i pucanja temelja odustalo se od gradnje.
Nakon što je rekonstruisana Ulica cara Dušana 1912. godine počinje se sa gradnjom novog hrama na mestu gde se nalazi i danas.
Temelji su osveštani 12. maja iste godine 1912. godine u prisustvu kralja Aleksandra Karađorđevića koji je položio kamen-temeljac. Crkva je završena 1928-1929.godine, ali je osvećena 23.novembra 1930.godine.
U severnoj pevnici izgrađena je spomen-kosturnica palim ratnicima u oslobodilačkim ratovima 1876 -1878, 1912 -1913, 1914 -1918, po projektu Mihaila Milojkovića.
Uz severni zid oltarske apside nalazi se kosturnica sa preko 200 poginulih u fašističkom bombardovanju Beograda 6. aprila 1941. godine. Godine 1968. sa spoljne strane crkve postavljeno je i spomen obeležje stradalima u bombardovanju Beograda 6. aprila 1941. godine.
